Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

Атам  Байтенов Утеш 1918 жылы Қарсақбай пос.Дүкенбайдың бойында «Ескібірмаша» деген жерде дүниеге келген.Жастайынан жетім қалып, тағдырдың ауыр соқпағына мойымай келген.Тағанынан Смағанбет атты ағасы болған.

   1938 жылы әскер қатарына шақыртылып,Ленинградтағы атқыштар мектебінде «Снайперлік» дайындықтан өтеді.   

  Ең алғаш 1939 жылы «Зимная война» Кухмо бағытына бет алған жауынгер

лер қатарында болады.22 маусымда 1941 жылы Кэмь-Ухта-Реболы аймағында 100-250 км шекараны күзеткен.Ол кезде 118-ші атқыштар полкі,54атқыштар дивизиясының  құрамында болатын.Ондағы мақсаттары Ухта бағытына неміс әскерлерін жібермеу.1940 жылы 25 ақпанда «12мл» пулиментынан  сол жақ аяғынан жарақат алған.

  Негізгі ұрыс кимылдары 1941 жылы 10 шілдеде «Волница» ауыл маңында өтті.Ауылды фашистерге бермеу үшін 10 күн соғысты.Осы ұрыс кезінде ерлігі мен батырлығы ескеріліп, снайпер винтовкасынан  48 фашист солдатының көзін жойғаны үшін 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісімен марапатталған.

   1941 жылы 23 шілдеде Корпияга-Ухта бағытында «Елданка» өзені бойында ұрыс қыза түседі.54-ші атқыштар дивизиясының толықтыру мақсатында жіберілген жауынгерлер құрамында болып, «Кис-кис»көлі бойында Ухтаның солтүстік-шығысына бет алады.Бұл ұрыс 1941 жылы тамыз жеңіспен аяқталады.

   Атам,неміс әскерлері 30 шақты самолетпен сағат екіден бастап үзбей бомбалайтын.Тірі қалғандары сілкініп-сілкініп үйінді астынан шығып жататын,ажал құшқаны сол жерде қала беретін еді.Қазір қасында отырған майдандас досыннан қай уақытта,қандай жағдайда  көз жазып қаларынды ойлау да киынеді.Үнемі бір-бірімізді соңғы рет көріп отырғандай күйде болатынбыз,-дейтін.Осындай бомбалау нәтежиесінде 1943 жылы бірнеше майдандас достарының көз алдында оққа ұшқанына куә болып,өзі «Бас сүйегінен ауыр» жарақатын алады.Госпиталда дәрігер Мамантованың шешімі бойынша, уақытша майданға жарамсыз деп танылып,  3 ай дәрігерлік бақылауда болады. Ол аралықта қару-жарақ жинайтын қоймада жұмыс жасаған.Майдан шебіне   оралуға сегіз айдан кейін ғана рұқсат алған.

  1945 жылы эшалонмен тиіліп Жапонияға қарсы соғысқа аттанған.Ол аралықта кеңес әскерінің едәуіп бөлігі Жапонияға келіп үлгерген болатын. 1945 жылы

2 қыркүйекте Жапония өзінің толық жеңілгендігі туралы актіге қол қойды.Осы ұрыста да атамның ерлігі ескеріліп «За победу над Японий» төс белгісімен марапатталған.

  Ұлы Отан соғысында жеңістің сүйінші хабарын Байкал жиегінде,Боярск станциясында естіп би билеп,ән салып тойлаған.

   Соғысты жеңіспен аяқтағаннан кейін «нестроевой» болып «құлағы естиді,көзі көреді,аяқ-қолы сау» деп, елге қайтармай совет үкіметін қалпына келтіруге ат салысқан. Алакутинский направления Псков бойында 2метрлік рельстерді жалғап, немістердің жойып кеткен темір жолдарын қалпына келтірген.Алакутинский направление,Нурманскінің бер жағында «Кандалакший станциясында» 8 вагон адам күндіз-түні тынымсыз еңбек еткен.Жұмыс өте ауыр болды.Денелері сыртынан бүтін болғанымен оқ жарақаттары бар,жараланған жауынгерлер үшін қиын болатын.Қыста палаткаларда,аш болып,тоныпта,тойыпта күн кешкен.Оларды мойымауына бір ғана елге аман-есен оралсақ деген ұран желеу болды.

   Атам 1948 жылы Қарсақбайға оралған екен.Елге келгеніңде тілі шұбатылған не қазақша,не орысша анық сөйлей алмаған.Ауылға келгенен кейін Қарсақбай мыс қорыту зауытында жұмыс жасаған.1952 жылы өзінен 18 жас кіші қарапайым шаруаның қызы Жамал әжеме үйленіп,отбасын құрады.Екеуі де соғыстан кейінгі тұралаған ауылшаруашылығын қалпына келтіруге атсалысады.Қиыншылықты бірге бөлісіп,тату-тәтті өмір сүреді.Әжем алтын қасықтай 5 баланы:3 қыз,2ұлды дүниеге әкелген аяулы ана болса,атам ардақты әке атанып бақытты ғұмыр кешкен.

  1995 жылы Қарсақбайдан Жезқазған қаласына көшіп келіп,өмірінің соңына дейін Жезқазған қаласында өмір сүрген.2004 жылы қайтыс болды.

   Атамның соғыстағы ерен ерлігі мен елеулі еңбегі ескерусіз қалған жоқ. «За победу над Японий» 118–ші атқыштар полкінің командирі Окулич пен штаб басшысы майор Сененовтың бұйрығымен «Отан үшін» төсбелгісі«Ұлы Отан соғысындағы жеңіс үшін» төс белгісімен,Маршал Гречконың қол қойған төсбелгісімен, Жоғарғы совет СССР бұйрығымен майданда көрсеткен батырлығы,ерлігі үшін «I дәрежелі Ұлы Отан соғысы орденімен», «Жеңістің 20 жылдығы», «Жеңістің 40 жылдығы», «Жеңістің 50 жылдығы», «Жеңістің 55 жылдығы», «Жеңістің 70 жылдығына» орай берілген төсбелгілер иесі. Құжаттары Ленинградтағы архивтан табылған.

  1995 жылы 9 мамырда Москвада «Қызыл алаңда» өткен парадқа шақырту алып,қатысып қайтты.Онда Өзбекстан,Қырғызстан,Қазақстаннан біраз майдандастар барған.Орыс жеріне барып Ұлы Отан соғысының жауынгерлеріне қойылған «Маршл Жуковтың ескерткіші»,Дубасирова ауылындағы «Панфиловшылар алаңына», «Тағзым тауына», «Мәңгілік алауға» барып майданнан оралмаған қандас бауырларға,майдандас достарға тағзым жасап, әр ескерткіштен 1995 жылы 9 мамырда Жезказған қаласында ашылған «Мәңгі алау» ескеткішіне топырақ әкеліп қойды.Ондағы мақсаты туған жер топырағы бұйырмаған отандастардың ерлігі біздің де есімізде дегендері болар.

  Уақыт өткен сайын соғыс ардагерлерінің қатары сиреп барады.Сондықтан олар туралы айтылған әрбір естеліктер біз үшін құнды қазына.Утеш атамның ерліктері туралы жазып,жариялауға мүмкіндік туғанына өте қуаныштымын. Отан үшін от кешкен батырларға мың тағзым.Өткенге салауат айта отырып,жер бетінде ешқашан соғыс болмаса екен деп тілеймін.Бұл менің ғана емес,бейбітшілікті киесіндей көріп,қастер тұтқан барша азаматтардың тілегі.